door Het is inmiddels algemeen bekend dat de komst van grootschalig consumentengebruik van internet het bedrijfsrecord onherroepelijk heeft veranderd. Voorafgaand aan de online explosie verwachtte de muziekindustrie dat consumenten naar hun plaatselijke platenwinkel zouden gaan om cd’s te kopen. En toen gewone consumenten besloten dat ze een meer onmiddellijke, gemakkelijkere manier wilden om muziek via hun computers te kopen, vocht de muziekindustrie aanvankelijk met hand en tand om ze te stoppen. Ze hebben niet alleen juridische stappen ondernomen tegen softwareontwikkelaars en website-exploitanten die de infrastructuur voor het delen en downloaden van bestanden hebben geleverd, ze hebben ook individuen aangeklaagd. Natuurlijk won de onverbiddelijke stroom van consumentenmacht de dag, en toegang tot muziek via internet is nu de norm. De platenbusiness reageerde slecht en traag, waardoor veel ervan simpelweg van de kaart werd geveegd. De moraal van dit specifieke verhaal is dat wat de consument wil, de consument steevast krijgt.
In de afgelopen drie jaar heeft dezelfde dynamiek de livemuziekindustrie getroffen, en met name de manier waarop concertkaarten worden gekocht en doorverkocht. De secundaire ticketingmarkt heeft mensen die de evenementen waarvoor ze tickets hebben gekocht niet kunnen bijwonen, in staat gesteld om die tickets rechtstreeks aan andere consumenten te verkopen. Ticketuitwisselingen bieden gebruiksvriendelijke platforms voor consumenten om onderling tickets te verhandelen. Maar net als de platenindustrie tien jaar geleden, zijn veel mensen die in de livemuzieksector werken duidelijk ongelukkig dat dit gebeurt. Nogmaals, de meeste van deze leidinggevenden in de sector missen de centrale en meest relevante kwestie; en dat is het feit dat de secundaire ticketingmarkt niet wordt aangedreven door website-eigenaren, maar door consumenten zelf. De overgrote meerderheid van de tickets die op een ticketuitwisseling kunnen worden gekocht, worden vermeld door mensen die tickets hebben gekocht voor evenementen die ze vervolgens niet kunnen bijwonen. En de meeste van die tickets worden verkocht voor hun oorspronkelijke prijs, of voor minder dan hun oorspronkelijke prijs. Net zoals mensen het gemak waarderen waarmee ze nu muziek kunnen downloaden wanneer ze dat willen, waarderen ze het ook als ze niet vastzitten aan tickets waar ze niets meer aan hebben. En de kopers die gebruik maken van ticketruil kunnen nu tickets bemachtigen voor evenementen die officieel ‘uitverkocht’ zijn. Het is dus een win/win situatie voor beide partijen.
Het is een beetje een mythe dat alle tickets die via de ticketuitwisselingen worden verkocht, enorm hoge prijskaartjes hebben. Elke dag worden er meer dan 25.000 tickets gekocht bij ticketuitwisselingen, en de meeste worden gekocht voor hun oorspronkelijke prijs, of lager. En als er kaartjes worden gepromoot bij de kaartjesuitwisselingen, realiseren de sjacheraars zich al snel dat belachelijk geprijsde kaartjes gewoon niet verkopen. Het is daar een kopersmarkt.
Natuurlijk is er de bredere kwestie van ticketfraude, die de laatste tijd in bepaalde delen van de media naar voren is gekomen. Er zijn gevallen bekend van gewetenloze criminelen die websites maken en tickets verkopen die ze eigenlijk niet hebben. Maar dit is iets dat in alle marktsectoren gebeurt, niet alleen ticketing. Helaas is een nadeel dat inherent is aan internetwinkelen dat het het voor criminelen gemakkelijker heeft gemaakt om te opereren, en de ticketmarkt verschilt in dit opzicht niet van andere op de consument gerichte producten en diensten.
Ticketfraude komt bijna niet voor op de toonaangevende ticketbeurzen omdat kopers tegen dit soort zaken worden beschermd. Kopers worden onmiddellijk terugbetaald als de gekochte tickets nep blijken te zijn en de identiteit van verkopers wordt geverifieerd. De echte gevallen van fraude hebben zich voorgedaan toen criminelen zich voordoen als primaire ticketbureaus en ze adverteren met tickets die niet eens bestaan. Mijn advies aan ticketkopers is om altijd een gerenommeerd ticketbureau of ticketuitwisseling te gebruiken – het is heel gemakkelijk om te controleren welk bedrijf een bepaalde website beheert. En als u die informatie niet kunt vinden, gebruik die site dan niet. Als je tickets koopt met je creditcard of PayPal-account, krijg je automatisch je geld terug als je bent opgelicht. En hoewel ik denk dat ticketfraude een zeer reëel probleem is, is er veel paniekzaaierij aan de gang, en het is zeker niet zo algemeen als sommige mensen ons allemaal willen doen geloven.
